Ontwikkelingspsychologie

Wat is Klassieke Ontwikkelingspsychologie?

De klassieke ontwikkelingspsychologie legt vooral de nadruk op de periodes van het jonge kind tot de volwassenheid. Het gaat minder om abstracte, algemeengeldende wetmatigheden die te constateren zijn, maar meer om de invloed die het individu zelf heeft op de loop van zijn leven, in samenhang met het wereldbeeld en het zelfbeeld, dat ontwikkeld is.

Wat doet het?

In de Klassieke Ontwikkelingspsychologie wordt ontwikkeling opgevat als een regelmatige opeenvolging van stadia, waarin elk stadium een vooruitgang betekent ten opzichte van het vorige. Het eindstadium is de toestand waarin alle (relevante) kenmerken tot volledige ontwikkeling komen. De klassieke ontwikkelingspsychologie gaat uit van aan de biologie ontleende opvattingen over groei en ontwikkeling. De menselijke ontwikkeling werd altijd in relatie gebracht met waarneembare veranderingen binnen een bepaalde tijd. Je kunt drie verschillende opvattingen onderscheiden:

De chronologische leeftijd: men gaat er van uit dat de leeftijd de ontwikkeling bepaalt. Op een bepaalde leeftijd mag je bepaalde gedragingen en veranderingen daarin verwachten
De biologische leeftijd of ontwikkeling: men er vanuit dat de menselijke ontwikkeling in meerdere of mindere mate wordt bepaald door fysieke factoren.
De sociale context: is het uitgangspunt dat de ontwikkeling bepaald wordt door de invloeden van de omgeving.

Alle drie aspecten zijn van invloed op de ontwikkeling van de mens. De interactie tussen de biologische en de contextuele aspecten bepaalt de mate waarin iemand zich ontwikkelt. De klassieke ontwikkelingspsychologie legt de nadruk op de mens, het resultaat van de verandering en het ontwikkelingsproces. 

Hoe wordt Klassieke Ontwikkelingspsychologie ingezet?

Gedurende het gehele traject wordt het huidige gedrag, ervaringen en belevingen in kaart gebracht en wordt er een verbinding gemaakt tussen het gedrag dat er nu speelt en het gedrag dat ontwikkeld is in de kinderjaren. De klassieke ontwikkelingspsychologie houdt zich vooral bezig met de vraag: hoe kunnen kinderen zich het volwassen functioneren eigen maken? En wat gebeurt er wanneer dit onvoldoende heeft plaatsgevonden? En hoe kun je dit nu voor je laten werken?

Resultaat!

Begrip, erkenning en waardering! Wanneer je weet wat je deed, waarom je het deed en wat je doel was om dit op deze manier te doen, kun je er los van komen. Dat wat je deed had het hoogste doel voor jou op dat moment. Nieuwe inzichten in je gedrag maken dat je vanuit verantwoordelijkheid weer grip krijgt op je leven. Met klassieke ontwikkelingspsychologie krijgen de dingen weer de juiste plek, waardoor jij meer gevoel van ruimte krijgt en vrijheid ervaart.