Versnipperde tijd

Voordat je moeder was waren jij en je tijd een eenheid. Je kon tijd indelen en inruimen zoals jij wilde. Plots naar de sportschool of afspreken, natuurlijk geen probleem. Toch lekker uitslapen, of je nog een keer omdraaien? Doen we, lekker! Nu je moeder bent is tijd een ding geworden, vooral een versnipperd ding.

Kostbaar

Je werkzaamheden aan één stuk kunnen doen, ongestoord, en dat dat echt heel fijn was, daar stond je in je pre-moeder-tijd niet zo bij stil. Maar nu je kinderen hebt valt het je waarschijnlijk vooral op dat je geïrriteerd raakt als je (telkens weer) gestoord wordt. De klus die je voorheen in 1 keer kon afmaken wordt nu je kinderen hebt onvermijdelijk in 7 stukken over de hele week verdeelt. Uurtje even hier, uurtje daar, ‘even nu en dan pak ik het later wel weer op’. De dingen in 1 keer afmaken is een vage herinnering geworden uit de tijd van ‘toen en vroeger’. Als je moeder bent geworden is je tijd, aaneengesloten tijd, kostbaar goed geworden.  

Genadeloos

De eerste paar jaar probeer je het nog. Even ‘snel’ iets doen tussendoor terwijl je kind slaapt, naar school is of iemand oppast. En voor dat je het weet is de hele dag aan elkaar geregen van klusjes die je nog even moest doen. Goed gevoel? Natuurlijk! Maar de langere klussen die van to-do lijst naar to-do lijst verhuizen blijven staan. En als je denkt dat je alles in kannen en kruiken hebt om te beginnen aan je lang liggende klussen dan kan je er niet meer inkomen omdat het al zo lang geleden is dat je een aan één gesloten tijd hebt kunnen concentreren. Genadeloos werkt versnippering als het gaat om flow en focus. Het onderbreken is de nieuwe flow geworden.

Even wennen

Me time gaat dan ook inmiddels helemaal niet om wat je doet, maar dat je het een tijdje achter elkaar kan doen. Ontspannen in je bezigheid, dat is het idee. Niet één bladzijde van een boek lezen maar een paar misschien wel een heel hoofdstuk om er in te komen. Het is even wennen, maar als je de oude flow weer te pakken hebt voelt het als nieuw. Het is even wennen maar wel heerlijk. Je hebt te accepteren dat je ontzettend, zo ontiegelijk veel van je kind houd dat je je eigen tijd moeiteloos opknipt. Had je niet bedacht van te voren, gebeurt wel. Het is er gewoon tussendoor geglipt. Het is tijd om tijd te maken. Lange tijd. Voor jou.

Ieder zijn tijd

Het meebewegen en schakelen zonder jezelf te verliezen dat is de werkelijke kunst van het moederschap. Ieder zijn tijd, ook jij. Plan aan één gesloten tijd in voor jezelf. Ga niet met je ontbijt aan de slag wanneer zoon lief zijn ontbijt aan het maken is, man lief door de keuken walst en je ook met de lunch-box aan de slag moet voor je kind. Je hebt een moment voor jou in het vooruitzicht te hebben. Nu iets willen is passé. Het uitgangspunt is jij eerst, dan ik. En dan ik heel goed, en daarna de ander weer. Flow is mogelijk, maar je hebt het te plannen. Leer je ‘nu’ uit te stellen tot het beste moment, en sla dan toe. Ik kan je verzekeren, je gaat als een speer en bent dubbel tevreden. Waarom? Omdat je A: Doorhebt hoe het werkt voor jou en B: Je weer heel even je momentum hebt kunnen pakken. Want ook al hou je ontzettend veel van je kinderen, je bent en blijft ook de vrouw die je bent.